W NOWEJ OJCZYŹNIE
Pójdź za mną! Czyj to głos woła
Minęły lata, jesienie , zimy
Życie dotyka głowę twardością
I ciężarem kamienia
Ach, kto odejmie ten straszny ból
Nadeszło lato, a z nim wybawienie.
Przyjaciele zabrali bolące nogi i odeszli
zatoczyć twardość i ciężar kamienia na
grób
Otworzył oczy
W otaczającej zewsząd Jasności
zobaczył miasto kwiatów i wspaniałe
piękno złotych ulic wysadzanych
drogimi kamieniami
Cisza i radość niosły wielką ulgę
- Pójdź za mną
Znał dobrze głos, który go wzywał
Wstał i poszedł ku Jaśniejącej Postaci
Teraz wiedział
Obudził się w Nowej Ojczyźnie
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz